Laatst zat ik in een gesprek met iemand die zijn hele professionele leven al bezig was met talent. Hij was benieuwd naar onze visie. En begon met de klassieke vraag: hoezo maar 1 talent? Een mens heeft toch een veelheid aan talenten? Waarop ik zonder enig nadenken zei: talent werkt op z’n tegendeel. Als iemand bijvoorbeeld ‘verbinden’ als talent heeft, zal hij of zij altijd getriggerd worden door onverbondenheid. Waar dan ook, bij wie dan ook. Het talent ‘verbinden’ is iemands natuur. Telkens als er onverbonden situaties ontstaan wil dit talent iets doen om te verbinden. Altijd. Het gaat vanzelf. Ongeacht de leeftijd, het beroep, de opleiding of wat dan ook van de talent eigenaar. Eens een verbinder, altijd een verbinder.
Voor mij maakte deze eenvoudige duiding de waarde en betekenis van talent nog weer iets groter. Het werkt op z’n tegendeel. Talent zoekt als het ware het eigen tegendeel. En wil zich inzetten om dat tegendeel vrij te maken. Ons talent brengt een dynamiek op gang tussen twee tegenovergestelde polen. Hoe mooi is dat. Iemand zit vast in diens eigen onverbondenheid en wordt in relatie met een ander uit die beklemming losgemaakt. En kan dan zelf weer verder. Talent is geen betweter of adviseur. Het is een bevrijder. Ieder mens kan vanuit de eigen natuur een ander mens iets vrijer maken. Dat is toch van grote schoonheid.
Het triggeren of ontwaken van ons talent gaat vanzelf. Daar hoeven we niets voor te doen of voor te leren. Wel kunnen we eindeloos groeien in het hoe ons talent. De manier waarop de verbinder een ander kan helpen is de vrucht van reflectie. Als je kien wordt op de momenten waarin jouw talent optreedt, dan leer je gaandeweg wat jouw beste manier is. Dan krijg je oog voor de dieptewerking van je talent. Je krijgt een groeiend besef van de timing, de vaardigheden, de taal die bij de werking van je talent horen. En zo kunnen er twee totaal verschillende talentprofielen ontstaan onder dezelfde noemer ‘verbinder’. Die ene aard van ons talent bedient zich van een arrangement aan kwaliteiten in het praktiseren ervan. Daarom zou ik liever spreken van 1 talent en meerdere kwaliteiten dan van meerdere talenten.
Het is beslist de moeite waard om achter de aard van jouw natuurlijke talent te komen. Dat geeft jou een gerechtvaardigd gevoel van vertrouwen. Je bent van nature ergens goed in. En je kan al doende eindeloos beter worden in het bedrijven van je talent. Je kunt aldus de dynamische kracht van je talent in iedere functie of rol stoppen. Het geeft een meerwaarde op de vigerende competentiemodellen of welke vooropgezette kwalificatie ook. In je talent ben je uniek en niet in een schema te plaatsen. En wat eigenlijk het allerbelangrijkste is: in je talent ben je een zegen voor de ander. Er ontstaat een bevrijdende polariteit. Daar heeft die ander echt iets aan. Polariteit schept een grotere rijkdom dan polarisatie. Voor beide partijen.
Het is alles waard de aard van jouw talent te ontdekken en er vervolgens steeds bekwamer in te worden.
Jan de Dreu
