Laatst stond ik in de garage te wachten tot het onderhoud aan mijn auto klaar zou zijn. Tegen de koffieautomaat leunde toevallig iemand van het personeel die ik ken. Wij stonden wat te keuvelen en zagen een wat oudere vrouw met een ontevreden gezichtsuitdrukking aan komen lopen. ‘Van wie is dat koffiebekertje?’ vroeg zij en wees naar een gebruikt bekertje dat midden op tafel stond. Wij haalden beiden de schouders op. ‘Niemand ruimt zijn rotzooi op tegenwoordig’. Een wat scherpe opmerking lag mij op de lippen. Echter mijn kennis was mij een fractie van een seconde voor en vroeg aan de vrouw: ‘Wilt u koffie?’ Voor mijn ogen voltrok zich een wonder. De vrouw verzachtte helemaal, ging zitten en zei: ‘Graag’. ‘Espresso of gewone koffie?’ Dat maakte helemaal niet uit, alle koffie was goed.

Een prachtig voorbeeld van de impact die talent kan hebben. Ik schoot in mijn draak, terwijl mijn kennis direct in diens talent ging. Zijn talent was mijn draak voor en bracht een instant transformatie tot stand. Mijn garage kennis heeft als talent ‘naar de zin maken’. Dat kon hij prima kwijt in zijn vroegere baan als chauffeur van touringcars. Door omstandigheden was hij gestopt en werkte hij nu in de garage. Toen ik hem vroeg of hij dit bijzondere talent moment zelf had waargenomen, schudde hij verbaasd het hoofd. Nee, dat had hij niet gezien. Met het verlies van zijn ideale baan dacht hij ook zijn talent kwijt te zijn geraakt. Daar was ik op mijn beurt weer verbaasd over. Mensen koppelen hun talent bijna vanzelf aan de vorm van hun baan. Terwijl het gaat om pure energie die elke situatie kan laten kantelen. 

In dit voorbeeld zien we ook de echte game changer. Prachtig woord. Er is een game gaande en die zet zich meestal automatisch voort. Denk aan een gemiddelde teamvergadering. Daar zien we vaak een reactief gesprekspatroon ontstaan. Iemand zegt iets en anderen reageren daarop. Reacties die meestal voortkomen uit functiedenken of uit ergernis of andere varianten van drakerige energie. In mijn ervaring brengen die reactieve krachten de kwestie meestal in steeds moeilijker vaarwater. Terwijl 1 enkele vrije talentinspiratie de kwestie in een totaal ander licht kan brengen. Dit doet mij denken aan een MT-sessie ergens in november met als doel de begroting van het volgende jaar vast te stellen. En vooral het tekort van ruim een miljoen weg te werken. Er ontstond een klassiek bezuinigingsgesprek. Vooral gevoed door concurrerende krachten die erop uit waren het belang van de eigen divisie veilig te stellen. We kwamen er niet uit die eerste dag. Op de tweede dag maakte de financieel directeur out of the blue ineens een opmerking over een zorginhoudelijke innovatie. Het werd even doodstil en 2 minuten later was de helft van het begrote tekort verdwenen. En wat nog belangrijker was, onze game was totaal veranderd. Iedereen kon en mocht ineens praten vanuit de eigen inspiratie, los van functie. De rest van die tweede dag was geladen met krachtige voorwaartse energie. Dankzij 1 enkele opmerking.