Met enige regelmaat spreek ik mensen die op zoek zijn naar een nieuwe baan. In dat zoeken laten mensen zich vaak leiden door hun verleden. De nieuwe baan wordt in het licht gezet van de voorafgaande banen. Daaruit komen gedachtestromen op gang in de trant van: meer dit en minder dat. Op zichzelf is deze denkwijze niet verkeerd. Het resultaat is echter beperkt. Een mogelijke nieuwe baan wordt op z’n best een iets verbeterde oude baan. Naast de referentie naar het oude CV hoor ik de zoekers soms erg veel aandacht besteden aan de randvoorwaarden. Allerlei oordelen over standplaats, volume, secundaire arbeidsvoorwaarden nemen het denken in beslag. Op zich ook weer niet zonder gewicht, maar het zijn slechts randvoorwaarden, meer niet.
Het vinden van een passende baan is van groot belang. Werk geeft een gevoel van innerlijke waarde. En werk is de beste manier om betekenis te hebben voor andere mensen. Omdat een nieuwe baan een open kans is, pleit ik ervoor te kijken met een open mind. Niet kijken door de bril van een soms wat angstige voorzetting van het arbeidsverleden. Maar liever kijken door de bril van je talent. Ons talent is een bericht uit onze eigen professionele toekomst. Talent is een potentie, een natuurlijk vermogen dat zich via concrete banen wil realiseren.
Daarom heb ik voor de zoekers een eenvoudige tip: kijk met een open blik naar mogelijke banen en leg iedere optie op de weegschaal van je talent. Dat wegen bedoel ik heel letterlijk: neem een baanoptie ter hand, begeef je even in het bewuste besef van je talent en check of je talent warm dan wel koud wordt van die optie. Een kwestie van enkele seconden, met een meestal glasheldere uitkomst. Dan komt de echte moeilijkheid van deze oh zo simpele benadering: vertrouw de uitslag van je innerlijke talentweging. JA is JA en NEE is NEE.
